Ρήξεις μηνίσκων: Θεραπευτική προσέγγιση

Οι ρήξεις των διάρθριων μηνίσκων του γόνατος, αποτελούν μία από τις συχνότερες παθήσεις. Οι διάρθριοι μηνίσκοι του γόνατος, είχαν θεωρηθεί αρχικά ως μη λειτουργικά υπολείμματα μυών και η αντιμετώπιση των ρήξεων του μηνίσκου ήταν η ολική μηνισκεκτομή.

Ο σημαντικός ρόλος του μηνίσκου στην απορρόφηση ενέργειας, μεταφορά φορτίων, εξάλειψη της δυσαρμονίας της μηροκνημιαίας άρθρωσης, λίπανση και σταθερότητα της άρθρωσης του γόνατος, έχει αν γνωρισθεί και τεκμηριωθεί επιστημονικά τα τελευταία χρόνια και η αντιμετώπιση των ρήξεων του μηνίσκου έχει ως στόχο πλέον, την όσο το δυνατό μεγαλύτερη διατήρηση λειτουργικού μηνισκικού ιστού (Rath & Richmond, 2000; Sgaglione et al., 2003 ) Έτσι, άρχισε να εφαρμόζεται η μερική μηνισκεκτομή, αντί της ολικής μηνισκεκτομής. Επιπλέον, από τις αρχές της δεκαετίας του ’80, έχει γίνει παγκοσμίως αποδεκτό ότι κάποιες από τις ρήξεις του μηνίσκου, μπορούν να επουλωθούν και πρέπει να αντιμετωπίζονται με συρραφή του μηνίσκου (DeHaven, 1985).

Η αλλαγή στον τρόπο αντιμετώπισης των ρήξεων του μηνίσκου έφερε και κάποιες αλλαγές και προβληματισμούς στο πρόγραμμα αποκατάστασης μετά από ρήξη μηνίσκου. Για την καλύτερη κατανόηση των αρχών στις οποίες πρέπει να βασίζεται το πρόγραμμα αποκατάστασης καθώς και τυχόν περιορισμών κατά την εφαρμογή του, περιγράφονται οι διάφοροι τύποι ρήξης μηνίσκου και αναλύεται ο τρόπος σκέψης για την θεραπευτική προσέγγιση ανάλογα με τον τύπο της ρήξης.

DeHaven K.E. (1985). Rationale for meniscus repair or excision. Clin Sports Med, 4:267-273. 

Rath E., Richmond J.C. (2000). The menisci: Basic science and advances in treatment. Br J Sports Med, 34:252-257. 

Sgaglione A.N., Steadman R., Shffer B., Miller M.D., Fu F.H. (2003). Current concepts in meniscus surgery: Resection to replacement. Arthroscopy, 19:161-188. 

Μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρη την ανασκόπηση εδώ:http://www.eeef.gr/images/stories/files/admin/themfis/vol5_08_09/ThemFis_Vol_5_Issue_6_AprJune2009_41-48.pdf